Nie powinno więc dziwić, że wiele z nich nie chce niczego zmieniać. Zmiany, które w środowisku społecznym zachodzą nieustannie, stanowią dla tych dzieci wyzwanie i wyzwalają niepokój. Tymczasem do prawidłowego funkcjonowania w otoczeniu niezbędne jest zdobycie szeregu kompetencji miękkich, tzw. emocjonalno-społecznych.

Wczesne rozpoznanie u dziecka cech mogących wskazywać na występowanie u niego zespołu Aspergera, stanowi o skuteczności podejmowanych później działań terapeutycznych. Diagnoza jest stawiana przez lekarza psychiatrę dziecięcego lub zespół specjalistów poradni dla dzieci z autyzmem. Po uzyskaniu zaświadczenia potwierdzającego rozpoznanie zespołu Aspergera, rodzice lub opiekunowie mogą starać się o zapewnienie przez placówkę edukacyjną (przedszkole/szkołę) odpowiednich warunków kształcenia i form terapii.

W tym celu niezbędne jest uzyskanie z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej (PPP) orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego (jest to możliwe na każdym etapie edukacyjnym). Dla dzieci w wieku 0-6 lat istnieje także dodatkowa forma wsparcia – wczesne wspomaganie rozwoju. Tu także konieczna jest opinia z PPP. Aby uzyskać takie orzeczenie i/lub opinię, należy złożyć w PPP następujące dokumenty:

• zaświadczenie lekarskie potwierdzające diagnozę zespołu Aspergera;
• opinia nauczyciela/wychowawcy z przedszkola/szkoły;
• inne dokumenty dotyczące funkcjonowania dziecka (o ile rodzic takie posiada), np. opinię specjalistów/terapeutów: logopedy, terapeuty SI, pedagoga specjalnego, psychologa.

Oprócz w/w dokumentów, podstawą do wydania stosownego orzeczenia lub opinii jest diagnoza psychologiczna, pedagogiczna i logopedyczna (prowadzone przez PPP na pisemny wniosek rodzica). Osoby składające dokumenty mogą wypełnić ten wniosek w sekretariacie naszej Poradni, albo uprzednio pobrać go z naszej strony internetowej. Orzeczenie zawiera zalecenia do dalszej pracy z dzieckiem, które najczęściej kontynuuje naukę w swojej dotychczasowej placówce. Warto pamiętać, że zawsze ostateczną decyzję o wyborze przedszkola lub szkoły, podejmują rodzice lub opiekunowie.

Z dotychczasowej praktyki zawodowej wnioskuję, że dla wielu rodziców i opiekunów, diagnoza zespołu Aspergera bywa trudna do zaakceptowania. Często pojawia się niepokój i bezradność, poszukiwanie wsparcia i zrozumienia u innych. W takiej sytuacji warto zapoznać się z fachową literaturą, albo zasięgnąć porady u specjalisty. Zdobycie szerokiej wiedzy jest przydatne z co najmniej dwóch powodów. Po pierwsze, ułatwia akceptację uzyskanej diagnozy, zaś po drugie pomaga w stworzeniu jak najlepszych warunków do rozwoju dziecka. Dobrze zaplanowane i zorganizowane wsparcie może znacząco przyczynić się do sukcesu w życiu dorosłym.

Autor: Renata Ordon